تقاضای تخلیه محل سرقفلی از سوی احد از موجرین که مالک سهم مشاعي

تقاضای تخلیه محل سرقفلی از سوی احد از موجرین که مالک سهم مشاعي

آیا می توان حکم به تخلیه مورد اجاره، در صورتی که محل کسب و تجارت باشد، به تقاضای احد از موجرین
که مالک سهم مشاعی از آن است، به علت احتیاج شخصی موجر صادر نمود یا نه؟

تخلیه مورد اجاره به منظور احتیاج شخصی موجر برای کسب و یا پیشه و یا تجارت موضوع بند ۲ ماده ۱۵
قانون موجر و مستأجر ناظر به صورتی است که موجر مالک شش دانگ مورد اجاره باشد چنانکه این معنی
از صدر ماده ۱۴ قانون موجر و مستأجر که ماده ۱۵ آن قانون نیز معطوف به آن است مفهوم می شود.

همچنین

با توجه به اینکه این حق به موجر داده شده، اطلاق آن منصرف به موجر شش دانگ خواهد بود نه موجر
سهم مشاع، عبارت بند ۲ ماده ۱۵ مذکور نیز که تخلیه را برای احتیاج شخصی موجر پیش بینی نموده
دلالت بر همین نظر دارد، به علاوه احتیاج شخصی نسبت به ملک مشاع که قسمتی از آن متعلق به
غیر از متقاضی و خواهان است وجهه قانونی نمی تواند داشته باشد و با فلسفه احتیاج شخصی نیز
موافقت ندارد؛

بنابراین، در موردی که بعضی از موجرین که مالک چند سهم مشاع از یک باب مغازه باشند و در خواست
تخلیه تمام ان مغازه را به عنوان احتیاج شخصی بنمایند. درخواست آنها با مقررات و فلسفه بند ۲ ماده
۱۵ قانون موجر و مستأجر و فلسفه تخلیه مورد اجاره به عنوان احتیاج شخصی منطبق نبوده و دعوی
مطروحه در این خصوص قابل قبول نیست.

نظریه مشورتی شماره ۷/۵۶۲ مورخ ۵۸۸/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضایيه

نحوه اجرای گزارش اصلاحی در دعوی احتیاج شخصی

در صورتی که خواسته دعوا، تخليه خانه به علت احتیاج شخصی باشد و بین خواهان و خوانده توافق شود که
خوانده عین مستأجره را در تاریخ معينه تخلیه نماید و بر اساس توافق طرفین، دادگاه گزارش اصلاحی صادر نماید،
اصدار اجراییه برحسب تقاضای خواهان به استناد سازش نامه مذکور با مقررات خاص قانون مالک و مستأجر
مغایرت دارد یا خیر؟

با توجه به ماده ۶۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی آماده ۱۸۴ قانون فعلی) که مقرر می دارد مفاد صلح نامه نسبت
به طرفین نافذ و معتبر است و همانند احکام دادگاه های دادگستری به موقع اجرا گذاشته می شود؟

بنابراین، به نظر کمیسیون اصدار اجراییه برحسب تقاضای خواهان به استاد سازش نامه مذکور، بدون اشکال است.

درخواست تخلیه به جهت احتیاج فرزند

آیا موجر می تواند به جهت احتیاج اولاد یا پدر یا مادر خود به محل کسب درخواست تخلیه نماید؟

ماده ۱۴ یا بند (۳) ماده ۱۵ همان قانون معیار و ملاک نیز احتیاج شخص موجر برای کسب و پیشه یا تجارت است
و اگر محل قابل سکنی باشد، همان گونه که در آن ماده ذکر شده است، نیاز اولاد یا پدر یا مادر یا همسر موجر
هم مجوز تخلیه خواهد بود.

نظریه مشورتی شماره ۷/۸۷۴۰ مورخ ۱۳۷۸/۱۲/۱۷ اداره کل حقوقی قوه قضائیه

 احتیاج شخصی متولی

آیا احتیاج شخصی متولی به کسب و کار در محل می تواند محمل درخواست تخلیه بند ۲ ماده ۱۵ قانون روابط
موجر و مستأجر سال ۱۳۵۶ باشد؟ 

به موجب ماده 3 قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب سال ۱۳۶۳، هر موقوفه
دارای شخصیت حقوقی است و متولی یا سازمان، حسب مورد نماینده آن می باشد؛ بنابراین، شخصیت
حقوقی موقوفه از شخصیت حقوقی متولی آن مستقل است و احتیاج شخصی متولی به منزله احتیاج موقوفه
نیست. به علاوه بند (۲) ماده ۱۵ قانون روابط موجر و مستأجر مصوب سال ۱۳۵۶ تصریح نموده: «تخلیه به منظور
احتیاج شخص موجر برای کسب یا بیشه یا تجارت و با توجه به این که ارائه خدمات پزشکی با مداوای بیماران
خارج از شمول عناوین قانون مذکور می باشد،این مورد منطبق با بند 2 ماده 15 آن قانون به نظر نمی رسد.