هر یک از اصحاب دعوی می تواند اختلاف خود را با طرف مقابل از راه سازش حل و فصل نماید. در این صورت دادگاه پس از حصول سازش بین طرفین، رسیدگی را ختم و مبادرت به صدور گزارش اصلاحی می نماید. ماهيت گزارش اصلاحي، عقد صلح است و عنوان رأي را ندارد بنابراین نه حکم است و نه قرار، لیکن اعتبار سند رسمي را دارد.
چنانچه گزاارش اصلاحي بنا به دلايلي به اشتباه صادر شده باشد ذی نفع می تواند ابطال آن را از محکمهي صالح درخواست نماید.
در حقوق ایران، گزارش اصلاحی ، همواره، در شکل نخست آن یعنی قرارداد قضایی مورد شناسایی قرار گرفته است و مولفین و رویه قضایی به شکل دیگر آن یعنی رأی حیلهای مورد شناسایی نیست. بنابراین آنچه مسلم است، گزارش اصلاحی به مفهوم اخص که تنها، به نوعی تثبیت قرارداد اصحاب دعوا میباشد، رأی شمرده نمیشود و بنابراین لازم نیست به شکل دادنامه صادر شود و در نتیجه از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار نیست. اما باید پذیرفت که مانند هر سند عادی یا رسمی دیگری موضوع دعوای فسخ و بیاعتباری قرار گیرد (بند12 ماده17 قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو).
بنابراین استعمال کلمه دادنامه در مورد اصلاحی غلط فاحش است و باید گفت گزارش اصلاحی موضوع دعوی را قبل از این که دادرس شروع به رسیدگی کند و یا رسیدگی را به نتیجه برساند، منتفی میگرداند.
مدارك و منضمات مورد نياز جهت طرح دعوای ابطال گزارش اصلاحی :
1- تصوير مصدق گزارش اصلاحي (اختیاری)
2- به همراه داشتن كارت ملي جهت احراز هويت و كارت عابر بانك جهت پرداخت هزينه ي دادرسي الزامي است.
*در صورت عدم وجود مدارك اختياري فوق مي توانيد يكي از دلایل ذيل را ارائه نماييد.
1- استماع شهادت شهود و مطلعين. 2- شماره پرونده استنادي. 3- تحقیقات محلی. 4- درخواست استعلام. 5- جلب نظر کارشناس. 6- ساير دلايل و مستندات