ورشکستگی حالت یک تاجر یا شرکت تجاری است که از پرداخت بدهی های خود ناتوان شده و نمی تواند تعهدات خود را عملی کند. خود تاجر، یک یا چند نفر از طلبکارها و دادستان می توانند تقاضای ورشکستگی تاجر را بنمایند. تحقق ورشکستگی منوط به احراز دو شرط اساسی تاجر بودن و وجود حالت توقف از تأدیه دیون است. حکم ورشکستگی اثر عام دارد و فقط طرفین دعوی را در بر نمی گیرد. لذا این حکم باید به اطلاع عموم برسد و این امر از طریق آگهی در جراید صورت میگیرد.
اگر تاجر شخص حقیقی باشد صراحت قانون میگوید، «تاجر باید ظرف ۳ روز از تاریخ وقفه که درتادیه قروض یا سایر تعهدات نقدی اوحاصل شده است توقف خودرابه دفتر محکمه بدایت محل اقامت خود اظهار کرده صورت حساب دارایی وکلیه دفاترتجارتی خودرا به دفتر محکمه مزبور تسلیم کند.»
بنابراین تاجر و شخص حقیقی، اگر بخواهد اعلام ورشکستگی کند باید به دادگاه محل اقامت خود مراجعه کند.اما اگر بازرگان در قالب شخصیت حقوقی و با عنوان شرکت تجاری باشد، باید برای دعوی خود را به دادگاهی که مرکز اصلی شرکت در آنجا واقع است مراجعه کند.
مثلا اگر شرکتی شعبه و دفتر مرکزی و مدیریت ستادی آن در تهران باشد ولی چند شعبه در شهرهای مختلف داشته باشد باید دادخواست خود را در تهران به ثبت برساند. البته در صورتی که شرکت اقامتگاهی در ایران نداشته باشد و محل فعالیتش خارج از کشور باشد اما شعبهای برای مثال در کیش داشته باشد، دادگاه صالح همان دادگاهی است که شعبه او در آنجا واقع است
مدارک و منضمات مورد نیاز جهت طرح دعوای صدور حکم ورشکستگی :
1- تصویر مصدق سند مثبت طلبکاری (اختیاری)
2- به همراه داشتن کارت ملی جهت احراز هویت و کارت عابر بانک جهت پرداخت هزینه دادرسی الزامی است.
*در صورت عدم وجود مدارك اختياري فوق مي توانيد يكي از دلایل ذيل را ارائه نماييد.
1- استماع شهادت شهود و مطلعين. 2- تحقیقات محلی. 3- معاینه محلی. 4- درخواست جلب نظر کارشناس. 5- شماره پرونده استنادي. 6- ساير دلايل و منضمات