یکی از راه های خاتمه دادن به دعوا و اختلاف بین طرفین سازش است. چنانچه اصحاب دعوا بخواهند به اختلاف خود از طریق سازش پایان دهند به مصالحه روی می آورند و هرکس می تواند پیش از اقامه دعوا یا در حین رسیدگی برای حصول سازش با طرف مقابل درخواست لازم را به دادگاه تقدیم نماید.
سازش راهحلی برای رفع اختلاف و پایان دادن به دعوا است که در کنار دیگر روشهای حل اختلاف مانند حل و فصل اختلاف در دادگاه و حل و فصل اختلاف به شیوهی داوری مورد استفاده قرار میگیرد.
درخواست سازش فقط در امور مدنی است و نه در امور کیفری و شرایط حاکم بر سازش مانند شرایط عقد صلح است به این صورت که قواعد عمومی قراردادها و قواعد اختصاصی عقد صلح نسبت به سازش اعمال میشود و مداخلهی شخص ثالث نیز منتفی است.
با توجه به اینکه طرفین دعوا بیشتر و بهتر به حقوق خود واقف هستند، همچنین ممکن است زمانی برای اثبات حق خود دلیلی در دست نداشته باشند یا قادر نباشند دلیل خود را به موقع ارائه کنند، در این زمان و مواردی از این قبیل طرفین میتوانند دعوای خود را با سازش حل و فصل نمایند.
مدارك و منضمات مورد نياز جهت طرح دعوای درخواست سازش :
1- تصویر مصدق قراردادی / مدارکی که نسبت به ان درخواست سازش صورت گرفته است. (اختیاری)
2- با توجه به اینکه دعوا نیست لذا اقدامی در این قسمت قابل تقاضا نیست.