اهداي جنين يعني واگذاري داوطلبانه و رايگان يك يا چند جنين حاصل از باروري آزمايشگاهي يك زوج سالم به يك زوج نازا. اهداکنندگان میبایست زن و شوهر بوده و دارای سلامت جسمی و روانی و ضریب هوشی مناسب باشند و به طور داوطلبانه و با رضایت کامل این کار را انجام دهند. اهداشوندگان میبایست زوجی نابارور و ایرانی باشند که تقاضای مشترک خود را به دادگاه خانواده ارائه کرده اند. دادگاه در صورت احراز شرايط مجوز دريافت جنين را صادر ميكند.
ماده 3 قانون مسئله نسب و حقوق و تکالیف فرزند-والدی فرزند ناشی از اهدای جنین را به اجمال و به نحوی ناقص طرح نموده و اشعار می دارد :
“وظایف و تکالیف زوجین اهداء گیرنده جنین و طفل متولد شده از لحاظ نگهداری و تربیت و نفقه و احترام، نظیر وظایف و تکالیف اولاد و پدر و مادر است”.
با این عبارات، قانون گذار وقت تلاش کرده تا از تعیین تکلیف موضوع اصلی یعنی نسب و ارث فرزند ناشی از اهدا، سر باز بزند تا از ایرادات احتمالی شرعی شورای نگهبان در امان بماند. اما همین اجمال، علیرغم آن که زمینه را برای تصویب قانون فراهم ساخت، ما را با انبوهی از پرسش ها تنها گذاشته که مهم ترین آن مسئله نسب است. مشخص نیست فرزند ناشی از اهدا، فرزند زوجین نابارور محسوب می شود یا فرزند زوجین ژنتیک.
قانون از کنار این موضوع مهم بی آن که حکمی بدهد عبور کرده و تعیین تکلیف را بر عهده سایر منابع حقوق گذاشته است. اما مشکل اینجاست که سایر منابع حقوق نیز حکم صریحی در این خصوص ندارند.
مدارک و منضمات مورد نیاز جهت طرح دعوای اهداء جنین :
1- تصویر مصدق سند ازدواج (اجباری)
2- تصویر مصدق گواهی پزشک (اجباری)
3- به همراه داشتن كارت ملي جهت احراز هويت و كارت عابر بانك جهت پرداخت هزينه ي دادرسي الزامي است.
*در صورت عدم وجود مدارك اختياري فوق مي توانيد يكي از دلایل ذيل را ارائه نماييد.
1- درخواست استعلام. 2- شماره پرونده استنادي. 3- ساير دلايل و منضمات. 4- استعلام نظر پزشکی قانونی