صدور حکم مفقودالاثر – وکالت صدور حکم موت فرضی
صدور حکم مرگ فرضی در صورت گذشت زمانی مشخص از غیبت افراد
طبق ماده 1019 قانون مدنی، حکم موت فرضی غایب در موردی صادر می‌شود که از تاریخ آخرین خبری که از حیات او رسیده است مدتی گذشته باشد که عادتاً چنین شخصی زنده نمی‌ماند.
انسان گاهی با انگیزه و علل مختلف، خواسته یا ناخواسته از اقامتگاه خود دور می‌شود و دیگر خبری از او به دست نمی‌آید که به چنین فردی غایب مفقود الخبر و قانون مفقود الاثر گفته می‌شود.
طبق ماده 1019 قانون مدنی، حکم موت فرضی غایب در صورتی صادر می‌شود که از تاریخ آخرین خبری که از حیات او رسیده است مدتی گذشته باشد که عادتاً چنین شخصی زنده نمی‌ماند.
غایب مفقودالاثر کسی است که از غیبت او مدت بالنسبه مدیدی گذشته و از او به هیچ وجه خبری نباشد.
چنانچه غایب مفقودالاثر برای اداره اموال خود تکلیفی معین نکرده باشد و کسی نیز نباشد که قانوناً حق تصدی امور او را داشته باشد، محکمه برای اداره اموال او یک نفر امین معین می‌کند و تقاضای تعیین امین فقط از طرف مدعی العموم و اشخاص ذینفع در این امر قبول می‌شود.
بر اساس ماده 1013 محکمه می‌تواند از امینی که معیّن می‌کند تقاضای ضامن یا تضمینات دیگر داشته باشد.
همچنین بر اساس ماده 1020 نیز طبق 3 مورد عادتاً شخص غایب زنده فرض نمی‌شود.
* مواردی که شخص غایب زنده فرض نمی‌شود
وقتی که 10 سال تمام از تاریخ آخرین خبری که از حیات غایب رسیده است گذشته و در انقضاء مدت مزبور سن غایب از هفتاد و پنج سال گذشته باشد، وقتی که یک نفر به عنوانی از عناوین جزء قشون مسلح بوده و در زمان جنگ مفقود و سه سال تمام از تاریخ انعقاد صلح بگذرد بدون اینکه خبری از او برسد هر گاه جنگ منتهی به انعقاد صلح نشده باشد مدت مزبور پنچ سال از تاریخ ختم جنگ محسوب می‌شود و وقتی که یک نفر حین سفر بحری در کشتی بوده که آن کشتی در آن مسافرت تلف شده است سه سال تمام از تاریخ تلف شدن کشتی گذشته باشد بدون اینکه از آن مسافر خبری برسد.
کلیه حقوق متعلق به گروه وکلای بازرگان میباشد.