معاذیر موجه

معاذیر موجه

‌ماده 116 متهم موظف است در موعد مقرر حاضر شود و اگر نتواند بايد عذر موجه خود را اعلام نمايد.

‌جهات زير عذر موجه محسوب می شود:

1. نرسيدن احضار نامه يا دير رسيدن به گونه‌ای كه مانع از حضور در وقت مقرر شود.

2. مرضی كه مانع از حركت است.

3. فوت همسر يا يكی از اقربا تا درجه سوم از طبقه دوم.

4. ابتلا به حوادث مهم از قبيل حريق وا مثال آن.

5. عدم امكان تردد به واسطه حوادث قهری مانند طغيان رودخانه و امراض مسری، از قبيل وبا و طاعون.

6. در توقيف بودن.

معاذیر موجه:

‌ماده 112 احضار شده بايد شخصاً حاضر شود و اگر نمی تواند حاضر شود،
بايد اعتذار موجه خود را ثابت كند.

‌ماده 113جهات ذيل عذر موجه محسوب است.

(1) نرسيدن احضارنامه يا دير رسيدن آن به قسمی كه مانع از حضور در وقت مقرر شود
(2) مرضی كه مانع از حركت است
(3) فوت يكی از والدين يا زوج با زوجه و يا اولاد و يا مرض سخت يكی از اشخاص مذكوره
(4) ابتلای بزرگی از قبيل حريق و امثال آن
(5) عدم امكان مراوده به واسطه بليات سماوی از قبيل امراض مسری “‌وبا طاعون و غيره” يا طغيان
رودخانه و امثال آن
(6) در توقيف يا حبس بودن. منسوخ

‌ماده 122

هر گاه شخصی كه حكم احضار يا حكم جلب درباره او داده شده به واسطه مرضی نتواند در نزد
مستنطق حاضر شود.
بسته به اهميت و‌فوريت و اوضاع و احوال امر جزايی مستنطق خود به منزل مريض رفته استنطاق لازم را
به عمل می آورد و يا منتظر رفع مانع می شود. منسوخ

ماده 136

هر گاه متهم در مواعد مقرره حاضر شده و سرپيچی از اطاعت حكم محكمه ننمود. و همچنين در
مواقعی كه متهم به واسطه عذر موجه‌حاضر نشده وجه‌الضمانه مسترد و يا كفيل از مسئوليت فارغ می شود. منسوخ

‌ماده 312

بعد از تقديم عرض حال محكمه طرف را احضار می نمايد و فاصله بين عريضه و رسيدگی لااقل بايد
سه روز باشد.
هر گاه متهم در شهری كه مقر محكمه جنحه است نباشد. برای هر چهار فرسخ مسافت يك روز اضافه می شود.
در صورتيكه متهم عذر موجهی برای عدم حضور داشته باشد‌مهلت كافی داده می شود. منسوخ